Jako pastisz wszystkich dawniejszych niemieckich produkcji o Winetou - doskonały, humor chwilami niemalże jak u Monty Pytona, niektóre sceny (np. szkolenie Włóżmitu, a zwłaszcza jego "barwy wojenne":) zwaliły mnie na glebę i wyłam przy nich ze śmiechu. Ale... polski przekład momentami rozczarowywał, np. w kwestii imion - "Tęga pała", czy "Włóżmitu" jakoś gryzły mi się z zazwyczaj bardzo przewrotnym poczuciem humoru Bartosza Wierzbięty, także teksty typu "kto *uje* kreskuje, dostaje dwóje", czy coś tam z koniem, który "nie spełniał standardów unijnych" sprawiały na mnie wrażenie wepchniętych tylko po to, żeby zapełnić dialogi. Ale w gruncie rzeczy to są nieistotne szczegóły, ja ten film uwielbiam, chociażby za scenę z ostatnim życzeniem Włóżmitu ("ja chcę jakąś piosenkę, ale taką z jajem...":), czy za moją ukochaną scenę po bójce w knajpie, gdzie pada tekst "stawiam wam wszystkim po lodzie":) I wogóle, dla mnie Santa Maria wymiata!!!:)